Ερευνούμε ισχυρισμούς σχετικά με παραφυσική, ψευδοεπιστήμη, και περιθωριακές ομάδες και λατρείες και ισχυρισμούς κάθε είδους σχετικά με επιστήμη και ψευδοεπιστήμη και μη επιστήμη και “σκουπιδοεπιστήμη”, επιστήμη βουντού, παθολογική επιστήμη, κακή επιστήμη, επιστημονικές ανοησίες και κλασικές ανοησίες.
Υπάρχουν πολλοί μύθοι, και βασικά είμαστε οι υποστηρικτές των ανόητων ιδεών προσπαθώντας να αντικαταστήσουμε ανόητες με καλές ιδέες.
Στην επιστήμη, πρέπει να παρακολουθούμε τις αποτυχίες, όχι μόνο τις επιτυχίες. Και αυτό είναι πιθανότατα το βασικό σημείο που δουλεύουν οι παραψυχολόγοι, οι αστρολόγοι και οι χαρτορίχτρες κλπ. Οι άνθρωποι θυμούνται τις επιτυχημένες προβλέψεις. Ξεχνάνε τις αποτυχίες. Στην επιστήμη πρέπει να κρατάμε όλα τα δεδομένα, και να εξετάζουμε αν ο αριθμός των επιτυχιών κατά κάποιο τρόπο ξεχωρίζει από τον συνολικό αριθμό που θα περιμέναμε αν τα αποτελέσματα οφείλονταν στην τύχη.
Γίνονται οι άνθρωποι πιο έξυπνοι ή πιο ανόητοι; Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι, απ’ ότι φαίνεται, γίνονται εξυπνότεροι. Τρεις βαθμοί IQ ανά 10 χρόνια, προς τα πάνω.
Με την επιστήμη, μην σκέφτεστε τον σκεπτικισμό σαν ένα πράγμα, ούτε την επιστήμη σαν ένα πράγμα. Είναι συμβατή η επιστήμη και η θρησκεία; Σα να λέμε, είναι συμβατή η επιστήμη με τις υδραυλικές εγκαταστάσεις; Αυτά είναι απλώς δύο διαφορετικά πράγματα. Η επιστήμη δεν είναι ένα πράγμα. Είναι ρήμα. Είναι ένας τρόπος να σκέφτεσαι σχετικά με τα πράγματα. Είναι ένας τρόπος να αναζητάς φυσικές εξηγήσεις για όλα τα φαινόμενα.
Τι είναι πιο πιθανό, ότι εξωγήινη νοημοσύνη ή πολυδιάστατα όντα ταξιδεύουν τις τεράστιες διαστρικές αποστάσεις για να αφήσουν ένα αγρογλυφικό σε ένα χωράφι της φάρμας του κυρίου Χ; Ή είναι πιο πιθανό ότι ένας Σκεπτικιστής το έφτιαξε στο Photoshop; Και σε όλες τις περιπτώσεις πρέπει να αναρωτηθούμε ποια είναι η πιο πιθανή εξήγηση; Και πριν πούμε ότι κάτι είναι υπερφυσικό, θα πρέπει πρώτα να είμαστε σίγουροι ότι δεν είναι φυσικό.
Ενώ και είναι αλήθεια, οι επιστήμονες μερικές φορές πετάνε όρους λέξεις που αναφέρονται σε άγνωστες ακόμα έννοιες σκοτεινή ενέργεια ή σκοτεινή ύλη κλπ. Μέχρι να καταλάβουμε τί είναι αυτό, απλά θα το λέμε έτσι. Είναι η αρχή της αιτιακής αλυσίδας για την επιστήμη. Για τους Δημιουργιστές του Ευφυούς Σχεδιασμού, είναι το τέλος της αλυσίδας. Οπότε ξανά, μπορούμε να ρωτήσουμε, τι είναι πιο πιθανό, είναι τα UFO εξωγήινα διαστημόπλοια ή γνωσιακά λάθη αντίληψης ή ακόμα και πλαστά;
Οπότε, αν και είναι πιθανό τα περισσότερα από αυτά να είναι πλαστά ή ψευδαισθήσεις και λοιπά και κάποια από αυτά να είναι αληθινά, είναι πιο πιθανό όλα να είναι πλαστά, όπως τα αγρογλυφικά.
Στην επιστήμη αναζητάμε ισορροπία μεταξύ δεδομένων και θεωρίας. Στην περίπτωση του Γαλιλαίου, είχε δύο προβλήματα όταν έστρεψε το τηλεσκόπιό του προς τον Κρόνο. Πρώτα απ’ όλα, δεν υπήρχε θεωρία πλανητικών δακτυλίων. Και δεύτερον, τα δεδομένα του ήταν θολά και χαμηλής ανάλυσης οπότε δεν μπορούσε να διακρίνει τι ακριβώς κοιτούσε. Οπότε έγραψε τι είχε δει “Παρατήρησα ότι ο πιο μακρινός πλανήτης έχει τρία σώματα” Και τελικά κατέληξε ότι αυτό είχε δει. Οπότε χωρίς θεωρία πλανητικών δακτυλίων και με δεδομένα χαμηλής ανάλυσης, δεν μπορείς να καταλήξεις σε μια καλή θεωρία. Και αυτό δεν λύθηκε μέχρι το 1655.
Τα προβλήματα με το να έχεις μια θεωρία είναι ότι η θεωρία σου μπορεί να είναι φορτωμένη με αντιληπτικά λάθη. Οπότε ένα από τα προβλήματα του να εξηγήσεις γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν σε παράξενα πράγματα είναι ότι αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα σε ένα απλοϊκό επίπεδο.
