Ο νόμος 21.422 που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου, απαγορεύει «τις εργασιακές διακρίσεις σε σχέση με μεταλλάξεις ή αλλοιώσεις γενετικού υλικού». Η διάταξη καθορίζει τους μηχανισμούς για τη διενέργεια «γενετικών εξετάσεων».
Σύμφωνα με το νόμο, η Χιλή απαγορεύει τις διακρίσεις σε βάρος μεταλλαγμένων και γενετικά τροποποιημένων ανθρώπων. Ο περίεργος κανονισμός παρουσιάστηκε από τον γερουσιαστή Alejandro Navarro Brain, εγκρίθηκε ομόφωνα και δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα την Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2022.
Ο νόμος Νο. 21.422 απαγορεύει τις εργασιακές διακρίσεις κατά μεταλλάξεων ή αλλοιώσεων γενετικού υλικού και με τη σειρά του «απαγορεύει την απαίτηση οποιουδήποτε πιστοποιητικού ή δοκιμής για να επαληθευτεί ότι ο εργαζόμενος δεν έχει τέτοιες αλλαγές ή μεταλλάξεις στο ανθρώπινο γονιδίωμά του».
Ο κανόνας ορίζει ότι «κανένας εργοδότης δεν μπορεί να εξαρτήσει την πρόσληψη εργαζομένων, τη μονιμότητά τους ή την ανανέωση της σύμβασής τους ή την προαγωγή ή την κινητικότητα στην απασχόλησή τους, με την απουσία μεταλλάξεων ή αλλοιώσεων στο γονιδίωμά τους».
Ο νόμος ορίζει επίσης:
Ο εργαζόμενος μπορεί να εκφράσει την ελεύθερη και ενημερωμένη συγκατάθεσή του να υποβληθεί σε γενετικό έλεγχο.
Εάν οι εξετάσεις αυτές απαιτούνται από τον εργοδότη, ο τελευταίος πρέπει να αναλάβει το κόστος τους.
Τα υγειονομικά ιδρύματα και τα εργαστήρια που διενεργούν αυτού του είδους τις εξετάσεις, καθώς και οι εργοδότες που έχουν πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες, πρέπει να λαμβάνουν όλα τα μέτρα ασφαλείας, προκειμένου να προστατεύεται το απόρρητο του εργαζομένου και να διασφαλίζεται ο εμπιστευτικός χειρισμός των δεδομένων.
Ο εργαζόμενος θα έχει πάντα το δικαίωμα πρόσβασης στις πληροφορίες που αποκαλύπτονται από μια γενετική εξέταση.
Το καυτό ερώτημα τώρα.
– Γιατί η Χιλή απαγορεύει τις διακρίσεις σε βάρος μεταλλαγμένων και γενετικά τροποποιημένων ανθρώπων;
– Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και ποια είναι η λογική πίσω από την ανάγκη αυτής της διάταξης;
– Ποια νέα τάση δικαιολογεί αυτή την πρωτοβουλία;
Ο νόμος της Χιλής υπενθυμίζει την επίσης περίεργη νομοθεσία της Αργεντινής του περασμένου έτους, η οποία αναφέρει τα δικαιώματα των «ανθρώπινων προσώπων». Η Chinda Brandolino έχει επισημάνει ότι αυτό είναι το νομικό προοίμιο για τη διάκριση μεταξύ “ανθρώπινων προσώπων” και “υπερανθρώπινων προσώπων”. Τα γενετικά τροποποιημένα άτομα, θα ανήκουν στους κατόχους της τεχνολογίας και δεν θα έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους «ανθρώπους».
Ο νόμος 21.422 προβλέπει ένα σκοτεινό μέλλον που δεν γνωρίζουμε ακόμη. Μια μεγάλη λογική αντίθεση εμφανίζεται σε αυτόν τον κανονισμό.
Από τη μία πλευρά, το σύστημα προστατεύει τα δικαιώματα των γενετικά τροποποιημένων ανθρώπων (συνέπεια που θα είχαν οι ενέσεις Covid, καθώς έγιναν έγκαιρες προειδοποιήσεις από τους γιατρούς που συναντήθηκαν σε μια σύνοδο κορυφής στο Λονδίνο), το απόρρητο των δεδομένων σας και το δικαίωμα να μην είστε υφίστανται διακρίσεις στην εργασία.
Από την άλλη πλευρά, το σύστημα σε πολλές χώρες κατοχυρώνει επίσημα τις διακρίσεις των ατόμων που δεν κάνουν ένεση κατά του Covid-19, παραβιάζει το δικαίωμά τους να μην αποκαλύπτουν τα ιατρικά τους δεδομένα και καθαγιάζει την αποβολή τους από τον χώρο εργασίας.
